Gentoo

Gentoo (czyt. dżentu) - nazwa ta wywodzi się od pingwina białobrewego, który w angielskim języku brzmi Gentoo Penguin.
Dystrybucja ta stawia głównie na konfigurowalność i optymalizacje pod kątem używanego sprzętu. Dzieje się to dzięki instalacji zdecydowanej większości pakietów z kodu źródłowego za pomocą portage.

Portage

System zarządzania pakietami wzorujący się na portach FreeBSD. Został on napisany w pythonie, co umożliwia jego łatwą modyfikację.
Portage jest główną rzeczą odróżniającą Gentoo od innych dystrybucji. W przeciwieństwie do innych tego typu aplikacji nie wymaga dodawania repozytoriów. Instalacji oprogramowania za pomocą Portage dokonuje się dzięki komendzie emerge nazwa_aplikacji

Ebuild

Ebuildy są alternatywą dla prekompilowanych pakietów znajdujących się w innych dystrybucjach linuksa.
Przechowują one informacje potrzebne do pobrania pakietu, jego opcji konfiguracyjnych, sposobu kompilacji oraz instalacji tego oprogramowania.
Oficjalne ebuildy znajdują się na serwerach lustrzanych Gentoo.
Do synchronizacji lokalnego drzewa Portage z repozytorium służy protokół rsync.
Synchronizacji dokonuje się poprzez komendę emerge —sync

Flagi USE

Są jednym z kluczowych elementów systemu.
Określają one z jakimi opcjami dany pakiet ma zostać skompilowany.
Wpływają więc między innymi na zależności powstałe przy instalacji oprogramowania.
Definiuje się je w pliku /etc/make.conf.

Instalacja systemu.

Gentoo można zainstalować na wiele sposób, najwygodniejszym i najpowszechniejszym jest jednak użycie specjalnie do tego
przystosowanego Gentoo Live CD.
Można również do instalacji wykorzystać już zainstalowany i działający system linux.

Gentoo posiada kilka rodzajów płyt instalacyjnych. Począwszy od minimalCD (~40mb) do UniversalCD (~700mb).
W przypadku płyty minimal wymagany jest dostęp do internetu, aby Portage mogło pobrać pakiety potrzebne do instalacji.
Przy użyciu płyty Universal wszystkie pakiety znajdują się już na krążku.

Od wersji 2006.0 można pobrać Gentoo z graficznym instalatorem, jednak nie zalecam jego używania.
Na stronie domowej tej dystrybucji można znaleść bardzo dokładny opis jak zainstalować ten system.

Stage

Stage 1 - Instalacja systemu od całkowitych podstaw. Musi zostać wykonany Bootstrap.
Dzięki instalacji za pomocą Stage 1 uzyskuje się największe zoptymalizowanie systemu.
Kompilowany jest m.in kompilator, oraz główne biblioteki systemu.

Stage 2, Bootstrap jest już wykonany. Podstawowe pakiety muszą być kompilowane samodzielnie.
Uzyskuje się tutaj średnią optymalizację w porównaniu do Stage 1.

Stage 3, Bootstrap jest wykonany, a podstawowe pakiety skompilowane.
Daje najmniejsze możliwości optymalizacji w porównaniu do poprzednich sposobów.
Jednak instalacja za pomocą Stage 3 przebiega najszybciej.

Jądro systemu

Konfiguracja kernela powinna zostać wykonana samodzielnie.
Możliwe jest użycie programu genkernel, który wykona to za nas - jednak nie polecam
tego ze względu na to, iż genkernel kompiluje nam wszystko do modułów (nawet to, co jest nam jak najbardziej zbędne).

Jądra w Gentoo

gentoo-sources - źródła kernela patchowane przez developerów gentoo.
hardened-sources - źródła kernela z patchami znacznie poprawiającymi bezpieczeństwo w systemie (np. grsecurity, pax).
vanilla-sources - czyste źródła kernela, bez żadnych patchy.

Konfiguracja

Cała konfiguracja systemu jest wykonywana samodzielnie przez użytkownika.
Musi on odpowiednio ustawiać usługi, fstab, ładowane moduły, opcje kompilatora i wiele innych rzeczy.
Jednym z ważniejszych plików konfiguracyjnych w Gentoo jest /etc/make.conf - tam ustawia się flagi
USE, oraz inne opcje Portage.

Logo

gentoo.jpg

Linki zewnętrzne

  1. Oficjalna witryna Gentoo
  2. Polski serwis Gentoo
  3. Definicja Gentoo w polskiej Wikipedi
  4. Oficjalne forum Gentoo
  5. Podręcznik instalacji Gentoo w języku polskim.

Galeria:

gentoo2.png gentoo4.png gentoo5.png
O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-Share Alike 2.5 License.